کاش فرشته ای هم بود و آدم ها را
هر کجای زمانه که خسته می شدند،
بر می داشت و می بُرد وسطِ کودکی هایشان رها می کرد.
همانجا که اسباب بازی ها کم بود و دلخوشی ها زیاد،
مشکلات؛ ساده و کوچک بود و قلب ها بزرگ ...
گلدان ها پر گل بود و خانه ها همیشه بوی
صمیمیت و عشق می دادند.
باید فرشته ای باشد که آدم ها را هر زمان که کم آوردند،
بردارد و ببرد به یک عصرِ جمعه ی زمانِ کودکی
که بزرگترین اندوه و فاجعه ی دنیا،
تکالیفِ نانوشته شان بود.

👤:#نرگس_صرافیان_طوفان

🖇: اما به هر حال زندگی بر روی زمین به هر طریق در حال عبور باشد، پاییز همچنان زیباست🧡

10.آبان ماه 1403