با دل بیتاب و تنگم این سبویی از شکیبایی

🌱🍒با دل بیتاب و تنگم ، این سبویی از شکیبایی،
چند باری رفتم و باز آمدم ، در حاشیه‌یْ تاریک نخلستان،
گردشِ آهسته ای ، همراه تنهایی.
اینک اینجا ، چون پریشانی جدا از جمع،
درسرم سوزِ درون ، چون شمع،
این منم، با خود نشسته ، باز
مرغکی از خیلِ مرغان مهاجر ،آهوانِ ساحت دریا،
کولیانِ پرسه و پرواز.
اینک اینجا ، در کنارِ شط
می کشم چون لاک پشتی سر به لاکِ خویش
گاه منقاری به بالِ خستۀ خود می زنم ، چون بط.🌱🍒

#مهدی_اخوان_ثالث"
دیدگاه ها (۳)

🍒🌱تا از خیال گنگِ رهایی، رها شومبانگی به گوش خواب سکونم کشید...

🌱🍒رقص کردیم و گذر کرد زمان از سر ماقبل و آینده بدانند که حال...

🍒🌱ا ے جان...! تو را به جانِمنِ خسته جان، بمان...دیڪَـر بڪَو ...

🍒🌱مست آمدم اے پیر،                ڪه مستانه بمیرممستانه در ا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط