بله، طاووس علاوه بر پاهای زشت، صدای گوش‌خراشی هم دارد.

طاووس نام دو گونه از پرندگان از سردهٔ طاووس و تیرهٔ قرقاولان است که جنس نر آن پرهای بسیار زیبایی به‌ویژه در ناحیه دم دارد. این دو گونه عبارتند از طاووس هندی با نام علمی (Pavo cristatus) و طاووس سبز (Pavo muticus).

طاووس هندی بومی هند، پاکستان و سری‌لانکا است و پرندهٔ ملی هند به‌شمار می‌رود؛ و طاووس سبز که پرنده‌ای در معرض انقراض است بومی شرق میانمار تا جاوه است. درازی دم آن به ۲٫۳۰ متر نیز می‌رسد.

جانور نر بیشتر پرهایش را برای زیبایی خود می‌گستراند تا در برابر جانور مادینه (پیهن) خود - که چنین پرهای زیبایی ندارد- خودنمایی کند. این پرنده بانگ بلند و گوش‌خراشی دارد و از پرندگان دانه و میوه‌خوار است.

طاووس واژه‌ای یونانی است. در زبان پارسی میانه به آن فراش‌مرغ گفته می‌شد؛ که همان «فرش‌مرغ» در فارسی دری است و این پرنده شاید به این انگیزه این‌گونه نامیده شده که بال‌های خود را همچون فرشی نگارین بر زمین می‌گستراند.

طاووس، نماد طایفه یزیدیه (ایزدیان) است. آنها معتقدند که طاووس نماد «فرشته اعظم» است.

#جانوران #جانوران_شگفت_انگیز #پرندگان #قرقاول #طاووس #طاووس_هندی #طاووس_سبز #طبیعت #هندوستان #حیات_وحش #طبیعت_وحش #حیوانات #پارسی_میانه #فارسی_دری #ایزدیان #خلقت #فرشته_اعظم