از آدمای دورم بدم میاد.ازشون تنفر دارم...همشون یه ذات دارن....فقط از من به نفع خودشون استفاده میکنن و بعد که دیگه به کارشون نیام منم یه غریبه هستم.مثل بقیه.....این عادیه؟ تهش مشکل از اونا نیست..از منه که انقدر احمقم...انقدر به بقیه اعتماد میکنم صدمو براشون میزارم...میشکنم .خوب میشم...و یه دیوار بلند تر دور خودم درست میکنم .این بار حس میکنم این دیوار انقدر بلند شده که خانواده خودم هم نمیتونن ازش عبور کنن.این..طبیعیه؟