همیشه یه نفر هست
که تو سختی و تلخیِ زندگیش
فقط خودش پشت خودش بوده
فقط خودش خودشو دلداری داده
فقط خودش زخماشو بسته ...
بدون اینکه کسی بهش کمک کنه
بدون اینکه کسی اصلا در موردش بدونه...
یکی که همون طوری که خودش
برا بقیه بوده ، هیچوقت کسی براش نبود ؛
یکی که خودشم نمیدونه کجای کار بد بوده
کجا کم گذاشته که این اتفاقات داره براش میفته‌...
یکی که فقط خدا رو داره و امیدشو از دست نداده و نمیده اما
دیگه نمی‌تونه به کسی اعتماد کنه !
و این شاید تلخ ترین قسمت زندگیشه :)
‌