🌻و من

نیمی زن‌ام نیمی باد

که هر شب

تمامِ کوچه‌های شهر را

به در و دیوار می‌زنم:

پریشان

تب‌دار

و من

نیمی زن‌ام نیمی باران

که سال‌هاست

ناگفته‌های‌ام را باریده‌ام:

بر شانه‌های ناصبورِ تاریخ

نیمی زن‌ام نیمی کوه

که دردها تبر شده‌اند

تن‌دیسی بسازند

از من

شبیهِ من

و من

نیمی زن‌ام

نیمی زن

که پشتِ روسریِ هزارساله‌ام

هر شب

با گریه

خوابِ پرنده شدن می‌بینم


🎈🍓