الموت یا ملک الموت

🔷️ملاقات حضرت ابراهیم(ع) با حضرت‌عزرائیل
✍ در روایتی آمده است: که حضرت عزرائیل علیه السلام بر ابراهیم خلیل الله علیه السلام ظاهر شد، حضرت ابراهیم (ع) وقتی حضرت عزرائیل را دید، فرمود:

از تو می خواهم خودت را به آن صورتی که مومنین را قبض روح می کنی، به من بنمایانی.

ابراهیم به دستور او، روی خود را برگردانید، و سپس به آن نگاه کرد، جوانی بسیار زیبا و خوشرو و شاد دید،
گفت: اگر مومن پس از مرگ، چیزی (پاداشی) غیر از این چهره زیبا را نبیند، همین دیدار برای او کافی است، و پاداش خوبی برای کارهای نیکش خواهد بود.

سپس ابراهیم، به عزرائیل گفت: اگر می توانی، خودت را در آن چهره ای که گمراهان را با آن، قبض روح می کنی، به من بنمان.
عزرائیل: ای ابراهیم تو طاقت دیدن آن چهره را نداری.
ابراهیم (ع) خواسته اش را تکرار کرد.

عزرائیل گفت: روی خود را برگردان، ابراهیم (ع) روی خود را گردانید و سپس به او نگاه کرد، مردی سیاه که موهای بدنش راست شده بود و بسیار بوی بد دارد و از سوراخ های بینی او دود و آتش بیرون می آید، حضرت ابراهیم نتوانست آن چهره را مشاهده کند، بر اثر شدت ناراحتی بی هوش شد، وقتی به هوش آمد، عزرائیل را به صورت اول دید.

به او فرمود: ای فرشته مرگ انسان گنهکار جز دیدن همین چهره، کیفر دیگری نبیند، همین نگاه برای عذاب و کیفر او کفایت می کند..
📚(بحار الانوار، ج، ۶، ص ۱۴۳)