پروانه‌ها پیش‌از آن‌ڪهـ پیر شوند
می‌میرند
شبیهـ ِِ پروانه
زیبایی‌امـ ڪوتاه بود
و زنگ ِِ ناقوس‌وار ِِ ساعت پیش از خروس‌خوانـ
در ڪوچه‌های ِِ روشن ِِ خواب پیچیده بود
ناطور ِِ بی‌حاصلی ِِ ڪویرمـ حالا
نیمڪتی خالی بر جاده‌های بی‌بازگشت ِِ انتظار

فردا ڪهـ بیدار شومـ صدای ِِ دورت را
در گوش ِِ رد ِِ پایت تلقین خواهمـ داد
و بهـ #بارانـ خواهمـ سپرد امید ِِ آمدنت را 🦋🦥