تمام دلخوشی زندگی من این است

تمام دلخوشی زندگی من این است
که وقت #مرگ می‌آیی و مرگ شیرین است

مگر نگفتی علی جان؛ #فَمَن_یَمُت_یَرَنی
بیا که وقت وفایت به #عهد_دیرین است

به رغم کوه گناهی که می‌کشم بر دوش
سبک شدم چو پر کاه و سینه سنگین است

#شهادتین مرا #فاطمه تقبُّل کرد
بیا #همه_کس_و_کارم زمان #تلقین است

سلام وادی من؛ #وادی_السلامِ علی!
کجاست #مسکن امنِ کسی که #مسکین است؟!

رسیده جان به لبم یا لبم رسیده به #جان
مرا دو بوسه به روی #ضریح #تسکین است

#کفن کنید مرا رو به قبله‌ی حرمش
#نجف چه جای قشنگی برای #تدفین است

#فراق و #وصل مرا می‌کُشند یک میزان
سرم به دامن #حیدر به روی بالین است

سرم مقابل ایوان طلای #شاه_نجف
سرم مقابل #زهرا همیشه پایین است

#علی که ابروی او قابِ قوس اَو اَدناست
اگر مرا نرساند به #عرش #غمگین است

بخواه روزی از این #پادشاه بنده خدا!
گدای خانه‌ی او هر که هست #تضمین است

ممات، عین #حیات است و نار، عین #بهشت
کسی که دل به علی بسته است #خوش_بین است

#رضا_دین_پرور