من بشتر

من بيشتر
از اينكه
صبور باشم،
حسودم
به چی يا كی،
خيلی مهم نيست،
من به هر
اتفاقی كه
يه سمتش
تو باشی
و طرف ديگش
خودم نباشم
حسودم
من ساعتای
زيادی به
عكسای تو
خيره می‌شم
و به آدمايی
نگاه می‌كنم
كه چقدر
شبيه من نيستن
به لبايی كه
تو رو صدا می‌زنن
به گوشايی كه
از تو می‌شنون
به چشمايی كه
تو رو می‌بينن
و به اين فكر می‌كنم
كه چقدر آرزو داشتم
تا همه اونا من بودم ....
آدما،
مرگ مشخصی دارن
كه حتما ازش بی‌خبرن
اما من مطمئنم
از حسادت دق می‌كنم!🦋🌹❤