پرنده آوازخوان، هر عضوی از زیر راسته شاخه نشین (یا Oscines)، شامل حدود ۴۰۰۰ گونه - تقریباً نیمی از پرندگان جهان - در ۳۵ تا ۵۵ خانواده را شامل می‌شود. اکثر پرندگان قفسی متعلق به این گروه هستند.

اندازه پرندگان آوازخوان از چکاوک‌های کوچک گرفته تا کلاغ‌های نسبتاً بزرگ متغیر است. اگرچه پرندگان آوازخوان شامل برخی از بهترین آوازخوان‌ها مانند گلو آبی می‌شوند، برخی صداهای خشن مانند کلاغ‌ها دارند، برخی نیز کم یا اصلاً آواز نمی‌خوانند.

♦️پرندگان آوازخوان اندام صوتی بسیار توسعه یافته‌ای به نام سیرینکس دارند، اگرچه همه از آن برای تأثیر آهنگین استفاده نمی‌کنند. 

سیرینکس، ساختار تولید صدا یا جعبه آهنگ در نقطه‌ای قرار دارد که نای به دو لوله برونش تقسیم می‌شود تا به سمت ریه‌ها برود. سیرینکس یک اندام پیچیده با ساختار استخوانی محکم و غشاهای داخلی ارتعاشی پرده مانند است که هوا در حین بازدم به سرعت از روی آن عبور می‌کند و تمام صحبت‌های پرنده را تولید می‌کند.

تعداد متغیری از ماهیچه‌ها و اعصاب کنترل کننده آنها، تنش روی غشاها را تنظیم می‌کنند. جعبه آهنگ به بیشترین پیچیدگی خود در پرندگان آوازخوان واقعی می‌رسد.

اما این یک سیرینکس پیچیده به تنهایی نیست که توانایی آواز خواندن را تعیین می‌کند. در برخی از پرندگان نای کشیده و پیچیده است. احتمالاً این طولانی شدن نای به صدا طنین می‌بخشد.


#جانوران #پرندگان #پرندگان_آواز_خوان #آناتومی #سیرینکس #جعبه_آهنگ #مرغ_بهشتی #کلاغ #گلو_آبی #آواز_پرندگان #علمی #جانورشناسی #عجایب_خلقت