منو زندگیم

بنام نور در تاریکی ها و بنام تنها حامی ام!
او نه تنها سرمایه تمام نشدنی من ست، بلکه روشنی بخش چشم ها و جان منست.
ای عاشق ترین که عشق میبخشی بی قید و بی شرط ! خودم را در این جهان رمزآلود و در دو راهی ها و در تمام کوره راههای زندگی به دستان امن تو می سپارم. وقتی که هستی ، از آرامش لبریزم و اگر نباشی ،بی روح و سراسر اضطراب و ترس میشوم...
معبودم ! در این لحظه خود را به جریان رودخانه حمایت تو میسپارم. هدفمند، اما تسلیم شهامت تغییر دادن را به من عطا کن .تا تغییر در درون و جهان بیرون من پدیدار شود ... البته که سبب ساز تویی و تلاش کننده و خواهان هم من ...
چگونه نا امید باشم، در حالی که تو امید منی!  خدایا شکرت....
تو در ذره ذره سلول هایم جاری هستی ، از تو تقاضا میکنم لحظه ای مرا رها نکن ....