بسم الله الرحمن الرحیم
بعضی‌ها شاید تا قبل از جنگ دوازده‌ روزه، رهبر انقلاب رو فقط از دور می‌ شناختند.
اما آن روزها، وقتی همه متزلزل شده بودند و دنیا نفسش را حبس کرده بود، یک نفر بود که حتی سکوتش هم لرزه می‌ انداخت به قامت دشمن.
این‌که فرمانده کل قوا باشی اما خود ستایی نکنی .
این‌که قدرت در دستانت باشد اما میدان بدهی به دیگران تا دیده شوند…
این‌ که وقتی غبار جنگ فرو می‌نشیند، با تمام سادگی بگویی: ای ایران… جانم به فدایت این یعنی رهبری با تکیه بر تواضع و آرامش در اوج بحران.
برای من این‌ها فقط تحلیل سیاسی نیست؛ معیار آینده‌ام است. می‌خواهم گوشه‌ای از همین اخلاق، آرامش و مردمی بودن را با خودم داشته باشم. خدمت، فقط با صدا نیست…
همین الگوست که نسل ما را برای خدمت به مردم و آینده این کشور، مصمم‌تر می‌کند.