گر به مستی به جهان نادر دوران گردی

گر به مستی به جهان نادر دوران گردی
گر به بازوی قوی رستم دستان گردی

گر به گنج زر و مال چو قارون گردی
گر به صورت به جهان یوسف کنعان گردی

آخرش در عجل خسته و نالان گردی
گر بگیری تو سکندر همه ی دوران را

گر به جن و ملک و عرش دهی فرمان را
گر به کنگان ببری کنگره کیوان را
عاقبت مرگ به در آید و
تو حیران گردی ...!