♡✧

سهم خدا را باید داد...
نه از ترس، از فهم.
از باورِ اینکه دل، بی‌سهم او آرام نمی‌گیرد.

سهم خدا، در گذشتن است؛
در سکوتی که دل را می‌رهاند،
در بخششی که سنگینیِ جان را می‌شوید.

هر بار که می‌بخشی،
خدا از دلِ تو عبور می‌کند.
و تو سبک می‌شوی...
مثل نوری که از میانِ غروب می‌گذرد،
اما خاموش نمی‌شود.

♡✧


دیدگاه ها (۴)

♡✧تا میتونی.....♡✧✔

♡✧«هیچ‌کس نمی‌پرسه چقدر سخت جنگیدی، فقط می‌پرسن برنده شدی یا...

♡✧روزگار می‌گذرد، آرام و بی‌صدا،مثل نسیمی که ردّش را فقط دل‌...

♡✧«من نقابی بر چهره ندارم، که اگر داشتم، شاید این‌همه نگاهِ ...

#غمنامه‌ای‌برای‌طُ...گاهی شعر میخوانم ولی چه سود در خاطرم نم...

بسم الله الرحمن الرحیمپاسخ قسمت سوم : مگر من پسر دختر پیغمب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط