بچه که بودم
پائیز با روپوش از راه می رسید.
بزرگ تر که شدم، پسر همسایه بود ؛
سربازی که
اسمم را توی کلاهش نوشته بود.
مادرش می گفت:
گروهبان جریمه اش کرده که هفت شب کشیک بدهد.
آن وقت ها
دوستت دارم ها را نمی گفتند ؛
کشیک می دادند...
شاعر: رويا شاه حسین زاده
لنانوشت:عجب شاه جمله ای! داره این شعر نو..."
آن وقت ها
دوستت دارم ها را نمی گفتند ؛
کشیک می دادند..."
پائیز با روپوش از راه می رسید.
بزرگ تر که شدم، پسر همسایه بود ؛
سربازی که
اسمم را توی کلاهش نوشته بود.
مادرش می گفت:
گروهبان جریمه اش کرده که هفت شب کشیک بدهد.
آن وقت ها
دوستت دارم ها را نمی گفتند ؛
کشیک می دادند...
شاعر: رويا شاه حسین زاده
لنانوشت:عجب شاه جمله ای! داره این شعر نو..."
آن وقت ها
دوستت دارم ها را نمی گفتند ؛
کشیک می دادند..."
- ۱۷.۵k
- ۲۴ مرداد ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۳۸)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط