سوره الشمس قاریان باقری _ شاکر نژاد _ حسنین الحلو

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا [1]
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا [2]
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا [3]
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا [4]
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا [5]
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا [6]
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا [7]
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا [8]
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا [9]
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا [10]
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا [11]
إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا [12]
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا [13]
سوگند به آفتاب و روشنى‌اش به هنگام چاشت، (1)
و سوگند به ماه چون از پى آن برآيد، (2)
و سوگند به روز چون گيتى را روشن كند، (3)
و سوگند به شب چون فرو پوشدش، (4)
و سوگند به آسمان و آن كه آن را بر آورده، (5)
و سوگند به زمين و آن كه آن را بگسترده، (6)
و سوگند به نفس و آن كه نيكويش بيافريده (7)
سپس بديها و پرهيزگاريهايش را به او الهام كرده - (8)
كه: هر كه در پاكى آن كوشيد رستگار شد، (9)
و هر كه در پليدى‌اش فرو پوشيد نوميد گرديد. (10)
قوم ثمود از روى سركشى تكذيب كردند. (11)
آنگاه كه شقى ترينشان برخاست. (12)
پيامبر خدا به آنها گفت كه ماده‌شتر خدا را با آبشخورش واگذاريد. (13)
#قران #تلاوت #امیر_حسین_باقری #حسنین_الحلو #حامد_شاکرنژاد #الشمس #الله