.
که به قدری بی سر و صدا رخ میدهد ،
که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده . . .
.
.
شکستن صدا ندارد .
اینطور نیست که مثلا وقتی کنار یک نفر ایستادی ، صدای پوکیدن قلبش را بتوانی بشنوی .
یا مثلا ببینی یکدفعه خرده های دل یک نفر می پاشد روی زمین .
شکستن یک آدم ، بعضی وقتها با چند قطره اشک همراه است .
و خیلی وقتها با بغض و در سکوت اتفاق می افتد .
آدم های شکسته عجیب نیستند .
بی آنکه بدانیم .
خیلی هایشان را هر روز می بینیم .
با ظاهری آرام
و حتی خنده ای بر لب
اما
با باورهایی نابود شده
و امیدهایی به پایان رسیده ...