بچه ها عذر میخوام ازتون که با رفتنم بهتون اسیب زدم میدونم کار درستی نبود
ولی فرض کنید و خودتونو جای من بزارید
از نزدیک تریناتون اسیب ببینید و برای مرگت لحظه شماری کنن برنامه ریزی کنن و شروع کنن از یه تایمی به بعد زمینت بزنن و روی مرگت تمرکز کنن ، درسته ؟
رفتن من رو بپذیرید بزارید فکر کنن مردم
چه فرقی داره ؟ !
منی که این همه تلاش کردم که بهترین باشم شبانه روز برای ادیتای کاورام بیدار موندم و برای ساخت اهنگام . . .
حتی سعی کردم مهربون تر باشم و بهتون کمک کنم ولی چیشد ؟
از خودم بودن اسیب دیدم ، چوب سادگی . . .
چقدر اضطراب ، چقدر استرس ، چقدر قرص ؟ چند بار دکتر . . .
واقعا فکر نمیکنم مهم باشه حتی ولی یه خواهشی دارم
اونایی که دارید رگباری پشت سرم حرف میزنید و برنامه ی مرگمو ریختید : تروخدا بس کنید من نه دیگه کاری بهتون دارم نه چیزی
اوکیه هر چقدر میخواید کاورای باقی مونده رو ایگنور کنید اصلا حرفامو ایگنور کنید
ولی با بدی ازم یاد نکنید لطفا :)
من آدم بدی نبودم فقط سعی کردم خیلی بهتر از همیشه باهاتون رفتار کنم