چرا قیامت را نمی‌بینیم؟

216. القارعه، الحاقه، الواقعه، الساعه: اینھا شاه‌واژه‌ھای فھم قرآن در آخرالزمان یعنی دوران ما است: فرودآینده، درھم‌کوبنده، پوچ‌کننده، صفرسازنده و واقع‌کننده‌ی واقعیت: این است کل قلب دین در عصر ما که تماماً در قرآن مصور است. کافی است که چشم بگشایی و محشر را ببینی!
217. امروزه دین دیدنی است پس محتاج یک چشم بینا ھستیم. چه چیزی ما را این‌قدر کور و کر و گنگ و منگ نموده است که اساسی‌ترین باورھای دینی خود را که بافته‌ی فرھنگ ما است درنمی‌یابیم و آنھا را حداکثر اموراتی مربوط به جھان دیگر و آن سوی ھستی می‌دانیم.
218. ما کور مدرنیزم و فرمالیزم و پراگماتیزم و تکنولوژیزم و دلاریزم شده‌ایم. این شعارھا گوش ما را کر کرده است. و دود شھرھا چشم ما را کور کرده است و آسفالت خیابان‌ھا مغز ما را سخت کرده است و اینترنت زبان ما را لال ساخته است. در قبال جغجغه‌ھای علمی – فنی – اقتصادی – سیاسی – حقوق بشری مدھوش شده‌ایم و در حال اغما به‌سر می‌بریم. و اما آنچه که ھمچون یک لالایی ما را در اغمای ابدی نگه می‌دارد آداب و سنن و مراسم مذھبی است که خیالمان را آسوده ساخته و این‌ھمه غرش‌ھا و لرزش‌ھای القارعه و الحاقه و الواقعه و الساعه را درنمی‌یابیم. ھمچون پاندولی که برای خواب مصنوعی به‌کار می‌برند ما ھم از احکام عبادی بھره می‌گیریم تا «واقعه‌» را نبینیم و ضربات القارعه و لرزش الحاقه و نیھیلیزم الساعه را درک نکنیم.
(استاد علی اکبر خانجانی، از کتاب ن والقلم، بخش دوم)
دانلود رایگان بیش از 170 جلد کتاب بکر و بدیع :
www.khanjany.org
دیدگاه ها (۰)

عرصه‌ی قیامت

جهان هستی،تجلی از خودگذشتگی خداست

علی ام

علی واران

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط