شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
(شیعیان من! هنگامی که آب گوارا نوشیدید، مرا یاد کنید)

اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
(ویاهنگامی که ازغریبی یا شهیدی خبری شنیدید، برمن ندبه کنید)

من شهید کربلایم
سر بریده از قفایم

لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمیـعاَ تَنْظُرونی
(ای کاش، همگی در روز عاشورا بودید و می‌ دیدید)

کَیْفَ اَسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
(که چگونه برای کودک خردسالم،آب خواستم و آنان رحم نکردند)

من شهید کربلایم
سر بریده از قفایم

من چنین بی‌ کس نبودم
کاندراین وادی رسیدم

بی‌ کسم کردید و چشم از
چشمه ی خونبارم

من شهید کربلایم
سر بریده از قفایم

وحش و طیراین بیابان
جمله سیرابند و چون شد

مـن که از آل رسولم
تشنه ی یک قطره آبم