افسوس و صد افسوس ازین ماهی که رفت ای دوستان

افسوس و صد افسوس ازین ، ماهی که رفت ای دوستان
افسوس از این شبهای قدر ، افسوس از این عمر گران

حیران و دل خونم خدا ، این لحظه های آخرش
حیران چو طفلی بینوا ، در جستجوی مادرش

قدرش ندانستیم و رفت ، این ماه قران و نماز
درهای دوزخ بسته بود ، درهای جنت باز باز

یا رب خدایا درگذر ، از این همه وزر و گناه
از جرم و از تقصیر ما ، این واپسین ایام ماه

ما را ز درگاهت نران ، تنهای تنها میشویم
با کوله باری از گناه ، بدبخت و رسوا می شویم

ما را ز درگاهت نران ، شاید وداع آخر است
این شیشه تا سال دگر ، شاید که افتاد و شکست...