محمود سریع‌القلم درست می‌گوید؛
سیاست‌مداران طبقه فرودست برای جبران عقده‌های کودکی خود تصمیم‌گیری می‌کنند.
مثلا رستم قاسمی از روستایی ۳۰۰ نفره در جنوب استان فارس برای جبران محرومیت کودکی خود نفت می‌فروخت،
و حسین امیرعبدالهیان که از ۶ سالگی در شهر کوچک دامغان یتیم شده بود و برادر و مادرش کار می‌کردند تا حسین درس بخواند،‌ برای جبران عقده‌های کودکی خود صدای کودکان غزه شده بود.
سیدابراهیم رییسی و محمدعلی رجایی که در چهار پنج‌سالگی پدران خود را از دست داده بودند و در فقر و فلاکت بزرگ شدند را چه به پاستور؟
وزیر خارجه باید نوه بانی مسجد هامبورگ باشد.
پدر بزرگش از تاجران به‌نام کاشان.
وزیر مسکن باید نوه علامه امینی باشد. اصلا خود رییس جمهور باید تاجر پسته باشد.
شما دهاتی‌های بدبخت را چه به سیاست؟ بروید همان عملگی‌تان را بکنید.
خمینی شما را آدم کرد.

این نهایت تفکر و تربیت غربی است😑

ما با کیا طرفیم!؟
اونایی که #قشر متوسط رو به پایین رو سزاوار #هیچی نمیدونن تو #ایران ...

وچه بینشی داشت خمینی کبیر که از ورای زمان امثال سریع القلم رو دید:
«ما از شر رضاخان و محمدرضا خلاص شدیم، لکن از شر تربیت‌یافتگان غرب و شرق به این‌ زودیها نجات نخواهیم یافت» و گفت:
«تنها آنهایی تا آخر خط با ما می‌مانند که درد فقر و استضعاف را چشیده باشند»