اما بهترین کار بعد از دل کندن ها و نماندن ها

اما بهترین کار بعد از دل کندن ها و نماندن ها،
لغزیدن دست به سمت آن گزینه ی لعنتی است "بلاک"
لااقل بعد از رفتنش عکس هایش نمیشود دلیلِ جدید برای بغ کردن یک گوشه و دیگر نخندیدن و پر بودن همیشگی چشم از اشک...

باز اگر توی عکسهایش لب هایش کش آمده باشد یک چیزی،
اگر چشم هایش برق بزند از خوشحالی یک چیزی،
میگویی رسید به همان چیزی که برایش  زد زیر همه چیز و رفت،
میگویی لااقل یک نفر این وسط خوشحال است، یک نفر حالش اِی بدک نیست...
ولی دیدنِ پلک های خم شده اش،
دیدنِ دیگر نخندیدن لب هایش،
دیدنِ نرسیدن به آنجایی که برای رسیدن به آن قیدِ تو  و احساسش و قیدِ دوست داشتنش را زده
عجیب دلگیر است...
دیدن اینکه هیچکس خوشبخت نشده،
هیچ کس سهمش نشده خنده از ته دل و هیچ کس شبها بدون فکر و خیال چشم هایش رویِ هم نیامده و
عجیب گریه دار است...
لطفا بعد از رفتن هایتان دستتان به سمتِ بلاک کردن برود،
مایی که رها شدیم طاقت دیدنِ خوشحالیتان را شاید داشته باشیم،
یا طاقت دیدنِ لمس شدن گونه هایتان با لب های یارِ جدید
و طاقت دیدنِ گره کور دستانتان را،
ولی طاقتِ دیدن اینکه ما را رها کردید و بازهم نرسیدید به آنچه که میخواستید را، نـه نداریم...