💔نقاشی بهانه بود، من عاشق قلم “مویت” شدم، همه چيز مى تواند مرا خوشحال كند اما هيچ چيز نمى تواند غم مرا ببرد، در تاريکی رنگها با هم اختلافی ندارند، کاش دلها در چهره ها بود...!
💔یافته‌هایت را با باخته‌هایت مقایسه کن اگر «خدا» را یافتی هر چه باختی مهم نیست...
💔آفتابگردان چیزی را با خورشید اشتباه نمی گیرد ولی انسان همه چیز را با خدا اشتباه می گیرد...
💔نام آفتابگردان ما را به یاد خورشید می اندازد، نام انسان آیا کسی را به یاد خدا می اندازد...؟
💔زندگی برگ بودن در مسیر باد نیست! امتحان ریشه هاست...!
ریشه ها هم هرگز اسیر باد نیستند...!
💔بر خاک افتادن لیاقت و سعادت می‌خواهد اگر که در برابر خداوند متعال باشد. ذلت و شقاوت می‌خواهد، اگر در برابر غیر خدا باشد. لیاقت و سعادت برایت آرزو دارم...
💔کوله بارم بر دوش، سفری باید رفت، سفری بی همراه، گم شدن تا ته تنهایی محض...
💔گاهی نرسیدن زیباترین پایان یک عاشقانه است، بیا بهم نرسیم، گاهی اگر توانستی، اگر خواستی،اگر، هنوز نامی از من در سر داشتی، در کوچه ی تنهاییِ من قدمی بـگذار، شلوغیِ کوچه ظاهریست، نترس...! بیا..‌.
نگاهی پرت کن و برو...
💔خداوندا
برای همسایه که نان مرا ربود، نان
برای عزیزانی که قلب مرا شکستند، مهربانی
برای کسانی که روح مرا آزردند، بخشش
و برای خویشتن خویش ، آگاهی و عشق می طلبم...
خدايا
💔پس بی آنکه نامم را بپرسی و دفترهای ديروزم را ورق بزنى
رحمتت را بر من و بر همۀ دوستانم جاری کن…
#عاشقانه
#سکوت
#عشق
#دردودل
#یارفیق_من_لارفیق_له
#انسانیت