عاشقانه های شبنم درکنارزندگیم

چنان در وقت دیدارت نماز عشق می‌خوانم
که حتی سجدگاه من ز هجرت سردو بی خواب است
به خلوت درد دل کردم به سوی ماه و او میگفت
در این دنیای آشفته ، مدارت گیر تواب است
تو ای محبوب بی همتا خیالت با من مسکین
تمام شهر می دانند جمالت مثل مهتاب است
تو را در معبر و مقصد هزاران آرزو کردم
ندا آمد ز معبودم  مگرد او را که نایاب است