سوره الزلزلة قاری عمرهشام‌العربی

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا [1]
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا [2]
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا [3]
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا [4]
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا [5]
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ [6]
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ [7]
وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ [8]
آنگاه كه زمين لرزانده شود به سخت‌ترين لرزه‌هايش، (1)
و زمين بارهاى سنگينش را بيرون ريزد، (2)
و آدمى بگويد كه زمين را چه رسيده است؟ (3)
در اين روز زمين خبرهاى خويش را حكايت مى‌كند: (4)
از آنچه پروردگارت به او وحى كرده است. (5)
در آن روز مردم پراكنده از قبرها بيرون مى‌آيند تا اعمالشان را به آنها بنمايانند. (6)
پس هر كس به وزن ذره‌اى نيكى كرده باشد آن را مى‌بيند. (7)
و هر كس به وزن ذره‌اى بدى كرده باشد آن را مى‌بيند. (8)
#قران #تلاوت #هشام_العربی #الزلزلة #الله