*قدرت نرم/معنوی جمهوری اسلامی؛ مکمّل قدرت نظامی ایران*

دقایقی قبل، مذاکرات دانلد ترامپ و ولادیمیر پوتین، به همراه هیأت همراه آمریکایی، شامل مارکو روبیو و ستیو ویتکاف، با ترکیب سه‌به‌سه، در آلاسکا آغاز شد.
ترامپ و پوتین، قریب نیم‌ساعت، از پایگاه المندورف نیروی هوایی آمریکا تا محلّ مذاکرات، در خودروی تشریفات، بدون حضور هیأت همراه، مسیر را طی کردند.

فارغ از اظهار نظر عمومی ترامپ مبنی بر آتش‌بس بین روسیه و اوکراین، قطعاً در وجه فرادستی مذاکرات، آن‌قدر که جمهوری اسلامی ایران برای ترامپ و ایالات فعلاً متّحده‌ی آمریکا، نقشی تعیین‌کننده در تنظیم معادلات با روسیه دارد، اوکراین برایشان حیثیتی محسوب نمی‌شود؛
دو قدرت نظامی بزرگ دنیا، دور یک میز جمع شده‌اند تا اسماً در مورد جنگ اوکراین مذاکره کنند ولی عملاً آمریکا اشتیاقی دیوانه‌وار دارد تا حول مهم‌ترین عنصر نقش‌آفرین غرب آسیا یعنی ایران، بده‌بستانی میان‌مدّت بلکه بلندمدّت کند.

قدرت نرم، اهمّیّت معنوی/معنایی، جایگاه راهبردی و توان بالفعل و بالقوّه‌ی نظامی امروز ایران، فقط محدود به منطقه‌ی غرب آسیا نیست؛
دیگر نه تنها رژیم صهیونی، بلکه حتّی جبهه‌ی صهیون با پرچم‌داری آمریکا و تروئیکای اروپایی نیز نمی‌توانند برای ایران تعیین تکلیف کنند و ناگزیرند دست دوستی دراز کنند به سمت دشمنان نمادینشان نظیر روسیه.

ترامپ و آمریکا، ناخواسته، در حال ارتقاء کیفیّت اثرگذاری و فراگیری حدّ اکثری #دیپلماسی_عمومی جمهوری اسلامی ایرانند.

#عاقلانه_هوشمندانه_شرافتمندانه