برای تو مینویسم...

آمدی عاشق کنی قلب مرا خیر سرم در دلم جا وا کنی باشی تمام باورم

ادعا کردی که فرهادی و من شیرین تو

گفته بودی هر چه غم داری به جانم میخرم

من نمیدانم چه شد یکباره در جان و دلت
چشم خود را بستی و آسوده رفتی از برم

کل دنیای مرا آتش زدی با دست خود بعد از آوار غمت انگار فردی دیگرم

عهد بستی حال و احوال مرا خوش میکنی
قبل از عشقت حال من بد بود ، حالا بدترم

با تمام مرد بودن رفته ای اما بدان مثل مردی پای تو ماندم اگرچه دخترم...