دلتنگی مثل اینه که دستتو با کاغذ ببری

دلتنگی مثل اینه که دستتو با کاغذ بِبُری
کسی نمی فهمه کسی نمی بینه اما خودت می فهمی
که چقدر درد داره چقدر می سوزه
یا مثلِ اون شعر حسین منزوی که میگه :
شبیه بغض نوزادی که ساعت هاست می‌گرید
پر از حرفم کسی اما زبانم را نمی فهمد ...