شاهکار تاریخی عبدالباسط 🔻

نام این سوره، تکویر یا کُوِّرَت است؛
چرا که در آیه اول آن به واژه «کُوِّرَت» به معنای در هم پیچیده شدن و تاریک شدن اشاره شده است.
سوره تکویر جزو سوره‌های مکی و در ترتیب نزول هفتمین سوره‌ای است که بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده است.
این سوره در چینش کنونی مُصحَف هشتاد و یکمین سوره است و در جزء سی‌ام جای دارد.
محتوای این سوره مبارکه نشان می‌دهد که در اوایل بعثت نازل شده است؛
زیرا پیامبر (ص) را از تهمت‌های مشرکان منزه و دور می‌خواند.
این محتوا را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد:

۱. بیان نشانه‌های روز قیامت و حوادث آن:
آیات آغازین سوره درباره نشانه‌های قیامت و دگرگونی‌های پایان این جهان سخن می‌گوید؛
از جمله در هم پیچیده شدن خورشید،
سقوط ستارگان، راه‌افتادن کوه‌ها از شدت زلزله و وحشت مردم.

۲. بیان عظمت قرآن و و تنزیه جبرئیل:
در بخش دوم سخن از عظمت قرآن و آورنده آن و تأثیرش بر نفوس انسانى است.
در این بخش آمده است قرآن به وسیله فرستاده‌ای امین نازل شده که به خلاف ادعای مشرکان،
شیطان در آن نفوذ ندارد.