مادر... کجا رفتی مادر؟
ناله می‌زند مادری داغ‌دیده،
با چشمانی خیس و دلی پر از غربت:
«پسرم، بی‌صدا رفتی...
دلم هنوز دنبال ردّ صدایت می‌گردد.»
----
که از دل مردم آمدی و برای مردم ماندی،
خستگی را نفهمیدی،
درد را پنهان کردی،
و خدمت را تا آخرین نفس معنا کردی...

سید ابراهیم،
تو از آن دست آدم‌هایی بودی که خدا، خودش انتخاب‌شان می‌کند.
آرام بودی و محکم،
صبور بودی و روشن...
مثل چراغی در دل شب‌های ناامیدی.

پروازت، پرپر شدن نبود…
تبدیل شدی به نسیمی از آرامش
که میان دل‌های زخمی، هنوز می‌وزد.

و همراهانت،
هم‌قدمت در عشق بودند و هم‌سفرت در عروج…
رحمت خدا بر آن دل‌های بی‌ادعا،
که جز برای رضای او، قدمی برنداشتند.

فاتحه‌ای، صلواتی…
به نیت شادی روح‌شان، بخوانیم و بگذریم از خود،
که بزرگانی چون آنان، زنده‌اند در آینهٔ خدا.


----

#سالگرد_شهادت_شهید_رئیسی
#شهید_رئیسی
#مادر_شهید
#مرد_میدان
#سالگرد_شهادت
#پرواز_بی_بازگشت
#یادش_جاودان
#شادی_روح_شهدا
#مرد_میدان
#خادم_الرضا
#یاد_رفتنشان_ماندگار
#شهیدان_زنده_اند
#سلام_بر_پرواز
#فاتحه_با_صلوات
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم