سوره الإنسان قاری احمد خضر

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا [10]
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا [11]
وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا [12]
مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا [13]
ما از پروردگار خود مى‌ترسيم، در روزى كه آن روز عبوس و سخت و هولناك است. (10)
خدا ايشان را از شر آن روز نگه داشت و آنان را طراوت و شادمانى بخشيد. (11)
به پاداش صبرى كه كرده‌اند پاداششان را بهشت و حرير داد. (12)
در آنجا بر تختها تكيه زده‌اند نه هيچ آفتابى مى‌بينند و نه سرمايى. (13)
#قران #تلاوت #احمد_خضر #انسان #الله