🌸 بِسم‌ِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

🕊 حکمت ۱۹۸ نهج‌البلاغه 🕊


لَمَّا سَمِعَ قَوْلَ الْخَوَارِجِ: «لاَ حُكْمَ إِلاَّ لِلَّهِ»: كَلِمَةُ حَقّ يُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ.

(وقتی شنیدند که خوارج می‌گويند: حکومت فقط از آن ِخداست)
فرمودند: سخن حقّی است که از آن اراده باطل دارند.

✍شرح حکمت:

امام (عليه‌السلام) در اين گفتار حکیمانه شان هنگامی‌که اين سخن خوارج را كه می‌گفتند «لا حُكْمَ إلاَّ لِلّهِ» (حكم مخصوص خداست) شنيدند، فرمودند: سخن حقى است كه معنى باطلى از آن اراده شده است.
اشاره به اين‌كه سخن حق است، و برگرفته از آيات قرآن مجيد؛ اما خوارج معناى آن را تحريف می‌كنند، به‌گونه‌اى كه سر از باطل بيرون می‌آورند.

⚔ در جریان جنگ صفین، و ماجرای حکمیت که بر امام (ع) تحميل شد، خوارج بر امام (ع) خرده گرفتند كه چرا مسئله حكميت را پذيرفته است؟ با اين‌كه قرآن می‌گويد: «حكم مخصوص خداست»
بطور مثال: قرآن مجيد در مسئله اختلاف دو همسر با يكديگر دستور می‌دهد كه حَكَمى از سوى مرد و حَكَمى از سوى زن انتخاب شود تا تصميم عادلانه‌ای بگيرند و به اختلاف ميان آنها پايان دهند. آيا هيچ عاقلى می‌گويد: اگر اختلافى بين زن و شوهر پيدا شد، خداوند بيايد و تصميم عادلانه‌ای درباره آنها بگيرد؟❗️
و يا اين‌كه امر حكومت بر مسلمانان را خدا بر عهده بگيرد؛ فرمانده باشد و غنائم را او تقسيم كند؟❗️
⚖ آرى بايد اين كارها به‌دست انسان‌های آگاه و عادلى صورت گيرد كه بر طبق احكام الهى حكم كنند👌
🔆 بنابراين حكم به معناى حَكَميت براى رفع اختلاف كه خوارج می‌پنداشتند هرگز در قرآن مجيد به خدا نسبت داده نشده است.

┄┄┅┅┅❅🌹🌹🌹❅┅┅┅┄┄

#حکمت_های_نهج_البلاغه
#کلام_امیرالمؤمنین