و بله دوباره تحملم تموم شد و به ویسگون برگشتم

و بله دوباره تحملم تموم شد و به ویسگون برگشتم
اون روزی که پاکش کردم امیدوار بودم اجازه نمیدم که دوباره حالم انقدر بد شه اما...
امید یه چیز احمقانه و دردناکه
اینجام تا بگم و حرف بزنم
اینجام تا خودم خالی کنم
چون هیچ کدوم از دوستام اینجا نیستن تا حال خرابم ببینن ، چون کسی من نمی‌شناسه
چون قرار نیست پوسته غمگینم به اطرافیانم نشون بدم و هزار تا چون دیگه :)
حالم خوب نیست اصلأ خوب نیستم
خستم
قبلا اینجوری بود که با خودم میگفتم اره یه بغل من اوکی میکنه اینکه بهم اجازه بدن شبا تو خیابان قدم بزنم اما
حتی حوصله همونام ندارم
حوصله هیچی ندارم
دلم نمیخواد از اتاقم بیرون برم و با آدما حرف بزنم
فقط می‌خوام تنها باشم یا اصلأ نباشم
همه چیز به طرف احمقانه ای مضخرفه و هیچ کس درک نمیکنه
خانواده درس اوضاع مملکت افکار , از هر ناحیه ای تحت فشاری و قرار نیست تموم شه
بریدم
واقعا بریدم
آدمای مثل خودم میبینم که خستن و خیلی دلم میخواد تلاش کنم تا حالشون بهتر کنم اما...
از یه مرده متحرک چه انتظاری داری

تو اکثر پستا کامنتا به بچه هایی که مشکل داشتن دلداری میدادم و میگفتم اگه می‌خوان با کسی حرف بزنن بیان پیشم اما دیگه حس اونم نیست