آره دیگه.. یاد فدورا افتادم😔.. حقیقتش شبیه نیستیم😃 ولی خب..
متنش اینه :
The crows in your hair
they grow with your care
they get close to my head
and they show me a frame..
it holds in itself...
an empty hole to just fill
with all (of) my roles and my will
but it's yours and I guess..
that I know how to share..
because you appear just like who we: I, myself and me, are imagined to be!
4×
اینطوریه که از یه قاب تابلوی خالی (frame) مشترک برای نگاه کردن به دنیا استفاده می‌کنیم😔..
این کاغذه.. چندین سال پیش (۲۰۰۰ سال تقریبا) قرار بود برای مدرسه نمایش اجرا کنیم و من مرد نون زنجبیلی بودم😃✨..