‌       ‌در سرد ڪلیسا پشت من بستہ شد زنگ‌ها
خا‌‌طرهٔ‌ام را خوردند من مـرد‌‌اب خاطـراتم را با‌ واژهٔ‌ها
‌  ‌می‌پوشانم تا ماهٔ هم نتواند رد بگذارد اینجا کہ پر
از شب است لبخند من تـیز‌‌تر از تیغ یک دعا می‌شکند