بی‌تو در خويش قدم می‌زنم
و در تنهايی به شانه‌های باد تكيه داده‌ام
گوش كن،
اعتراف مرا می‌شنوی؟
كمی نزديك‌تر بيا
من هم كمی بلندتر حرف می‌زنم
اين درست است كه تو باشی‌و
من به شانه‌های سرگردان باد تكيه كنم...!🦋🦋

عصرت بخیرونیکی جانانم❤🌹



#saharshehim💖
دیدگاه ها (۰)

تـو را بایـد خوانـد ؛با لـذت...مثل یڪ ڪتـاب شـعــر قـدیمی از...

دوست داشتن اجبار نیستایثار استاز خود گذشتگیستهر زمان از چشم ...

اجازه هست در آغـوش هم ، رها بشویمبه حکم عشق به هم وصل ومبتلا...

شهرِ چشمانِ تو دیوانه فراوان دارددلِ من در غمِ تو ، حسرتِ با...

علیرغم تمام دلخوشی هایم مسلم شد  مرا نامهربانی های تو دیوانه...

خاطراتِ تو ،نه ارو است که بسوزاندو نه زلزله ای سهمگین ، که و...

فرزانه صیاد

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط