وما بم من نعم فمن لله ثم ذا مس

وَمَا بِكُم مِّن نِّعمَةٖ فَمِنَ ٱللَّهِۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ فَإِلَيهِ تَجرُونَ(۵۳)

و آنچه از نعمت ها در دسترس شماست همه از خداست، آنگاه چون آسیبی(مانند سلب نعمت) به شما رسد ناله و فریادتان را به درگاه او بلند می کنید.