هر که با او یار بودم عاقبت او هار شد

هر که با او یار بودم ، عاقبت او هار شد
هر چه را آباد کردم رویِ من آوار شد!!

من درونِ آستینم غُنچه ای گَر داشتم
از بدِ اقبالِ من ، آن غُنچه شکلِ مار شد

بال و پر دادم اگر ، یک نوچه ی میخانه را
رفت و از کوریِ چشمانم یَلِ دَربار شد!!

همچو حَلّاج از رفیقان نیز ، گشتم ناامید
هر چه حق گفتم سَرَم آخر به روی دار شد

مجید_نصیری