🍒🌱می‌رفتم، بی‌خبر زِ خویشتن،
میانِ جمع، ولی بی‌هم‌سخن.
نفس بودم، بی‌جانِ معنا،
در ازدحام، تنِ تنها.

جهان مرا داشت، من او را نه،
دل زنده نبود، اگرچه جا نه.
در چرخِ روز و شب اسیر،
بی‌آن‌که دانم، راه یا مسیر.

تا پرسیدم زِ خویش بی‌صدا،
که زندگی‌ات، چرا؟ برایِ چه؟
صدایی آمد از درونِ جان،
که عشق، پاسخِ بود و نهان.

از آن پس فهمیدم ای انسان،
زندگی، بودن است در ایمان.
که هر نفس، نغمه‌ی خداست،
اگر بدانی، زیستن رهاست.🍒🌱

مهدی کریمی
#believeme