چشم انتظار توام

چشم انتظارِ توام
جایت اینجا خالی‌ست
چون صدفی که نیست در آن دُر
و می‌کاهدم بغض نبودت مدام
که این غم برابری میکند با
اندوه ستاره‌ای شاعر
که فرو افتاده‌ست در، باغ قاصدکان شعر زده
چشم انتظارم باش،کمی درنگ کن
خواهم آمد تا،آن دو چشمه‌ی روشن
دو باغ بلور، آن چشم‌ها را
به خاطر بیاورم، زیرا از ان دم
از یاد برده‌ام حتی نام خویش را!