من اگر پرنده بودم،
فکر می‌کردم پرواز
چیزی شبیه نگاه کردن به تو باشد؛
آنجا که جهان از حرکت می‌ایستد،
و دلم آرام می‌گیرد میان وسعت چشمانت.

تو را که می‌بینم،
جهان، نرم و مهربان‌تر می‌شود،
آفتاب روی شانه‌های لحظه می‌نشیند،
و من فراموش می‌کنم که زمین سخت است.
در حضورت، حتی سکوت هم معنا پیدا می‌کند،
و دلم می‌خواهد تمام شعرهای ناتمامم را
در چشمان تو تمام کنم.

اگر پرنده بودم،
پرواز را به سمت تو معنا می‌کردم؛
می‌آمدم تا میان دست‌هایت لانه بسازم،
می‌آمدم تا در هوای بودنت نفس بکشم.
اما چه باک،
حالا که زمین‌گیرم،
دل من هنوز به سمت آسمان تو پر می‌کشد،
با هر تپش، با هر دلتنگی،
با هر نگاهی که بی‌اختیار،
راهش را به سوی تو پیدا می‌کند.

تو همان آرامشِ بی‌انتهايی،
که هرچه بیشتر می‌نگرم،
بیشتر دلم می‌خواهد پرنده باشم...
و فقط،
به سمت تو پرواز کنم. 🕊️
#سرمایه_جاودانه_قلبم❤
#عاشقانه
#amd_msn11