به لباس آقا توجه کردید

به لباس آقا توجه کردید؟؟؟

او اینگونه است ❤️‍🩹

ارزشی شدیم
چون رهبرمون ارزشش رو داره✌️🏻😎!

نخ عبایش می ارزد به تمام سردمداران عالم♥️🇮🇷
اسمت علی باشه فرزند زهرا باشی خوی وخصلتتم علی وارچه سیددعلی قشنگی🇮🇷♥️



-
این آستین ساده و نخ‌ریش، حدیثی است از زهد
علوی؛ همان‌که امیرالمؤمنین، جامه‌ی وصله‌دار
می‌پوشید تا دل‌های مردم به دنیا دل نبندد.
این دست پرچین و خسته، ادامه‌ی همان دستی‌ست
که در کوفه نان جوین می‌خورد و از بیت‌المال
جز به عدالت بهره نمی‌برد.

اینجا، درخشش نگین سرخی است
که بر آن حک شده: «العِزّةُ لِلّه».
همان ندایی که علی در نهج‌البلاغه فریاد زد؛
که عزت، نه در زر و زور، که در بندگی خداست.

این دستِ پر از چین، پرچم را برافراشته نگاه داشته؛
پرچمی که نه با تکیه بر زر و زور،
که با ایمان و تقوا افراشته است.

اینجا خبری از کاخ‌های زرین و میزهای طلاکوب
نیست. نه ردای زربافت، نه دکمه‌های الماس‌نشان.
اینجا عزت در نخ‌های بیرون‌زده‌ی پیراهن است،
در آستین کهنه‌ای که آینه‌ی صداقت و زهد است.
اینجا قدرت نه در نمایش ثروت، که در دل‌بستگی
به خدا و پیوند با مردم معنا یافته است.

این دست بر سینه، ادامه‌ی همان سینه‌ای‌ست
که خیبر را فتح کرد، و همان سادگی است که
امروز بیرق توحید را بر قله‌ها افراشته.

این جامه‌ی ساده، پرچم مظلومان بر دوش ولیّ
خداست. و این دست، پرچم‌دار عزتی است که
هیچ ابرقدرتی را یارای خاموش کردن آن نیست.
و هر بار که این دست بر سینه می‌نشیند،
جهانیان باید بدانند: عزت، تنها در سایه‌ی خداست.

‏وقتی پیراهن نخ‌نما شده‌ی رهبری رو دیدم، یاد نقل قولی از مرحوم علامه بهول افتادم.

نقل می‌کنن که ایشون فرمودن: «من در بین مردم به زُهد معروفم ولی زهدِ آقای خامنه‌ای بیشتر از من است. چرا که من چیزی ندارم و زهد می‌ورزم، ولی آیت‌الله خامنه‌ای در مقامی هستند که می‌توانند داشته باشند و زهد می‌ورزند!»

ولی فقیه در شأن نظام اسلامی یعنی این مردِ کم‌نظیرِ الهی.


این آستین ریش‌ریش را خوب ببینید. و این دست پیر و پر چین را. دوربین‌های جهان را صدا بزنید. چشم‌ها را فرا بخوانید. همه را بیاورید. که آن آستین سپید ساده و آن پیرهن کهنه مندرس را که نخ‌هایش بیرون زده، مقایسه کنند با کت‌وشلوارهای کلاسیک رنگ‌رنگ بر تن سیاستمداران جهان.
با تحقیر یک رئیس‌‌جمهور مقابل دوربین‌ها بخاطر یک دست کت‌و‌شلوار. با آن اتاق بیضی مطلّا در کاخ سفید. با آن میز طویل و درب‌های بزرگ طلاکوب در کرملین. رداهای زربافت ریاض. نگاه‌کنید. لنزهایتان را خوب قاب ببندید. این همان آستینی‌است که علی با شمشیر کوتاه کرد و میلی به بازدوختن‌اش نداشت. آستینی که نم‌دار می‌پوشید و از جیفه دنیا لباس دیگری برنگرفته‌ بود.
صاحب این لباس، یاور مستضعفان ستم‌دیده است. این تصویری از ملاقات اوست با کارگزان‌اش.
می‌بینید؟ او از دنیای شما به پیرهنی سپید و انگشتری سرخ به‌ذکر «العزه‌ لله» بسنده کرده.
بگویید که عزت و قدرت، دست خداست. عزت از آستین این پیرهن بیرون آمده. تا شما مشغول دنیای پرزرق و آلات طلاکوبتان‌اید، این دست پیر بیرون زده‌ از آستین، بیرق توحید را به تارک رسانده.
آستین نخ‌نما شده‌ی رهبری، سندی است بر زهد‌ و ساده‌زیستی مردی که ابرقدرت‌های دنیا را به چالش کشیده و تکیه‌گاه مظلومان عالم شده.
این جامه‌ی ساده، پرچم مظلومان دنیاست بر دوش ولی‌فقیه.
و آن لباس های فاخر بر تن مسئولین، پرچم وابستگی و سند غفلت و بی‌دردی آنان از درد مردم است.
بر انگشت نائب امام زمان ، نگینی نشسته که فریاد می‌زند: العزة لله …
و بر تن دنیاپرستان، جامه‌ای نشسته که فریاد می‌زند العار للمتکبرین…
«العزة لله» یعنی عزت نه در کاخ‌هاست و نه در جامه‌های فاخر،که تنها در بندگی خدا و هم‌دلی با بندگان اوست.
‌