دو نکته ی مهم درباره‌ی این آیه

اول اینکه سجده منظور پرستش نیست و خداوند به فرشتگان نفرموده است که انسان را بپرستید بلکه سجده از جهت بزرگداشت است مانند سجده برادران یوسف در برابر او که در قرآن آمده است.

دوم اینکه امام صادق در تفسیر این آیه فرموده‌اند که خداوند روح ندارد و روح مخلوق خداوند است و کلمه‌ی روح‌ِخودم از جهت مالکیت است (مثل اینکه بگویی پول خودم یا زمین خودم) و روحی که در عیسی‌ ع دمیده شد هم همین گونه است به همین جهت او را روح‌الله می‌نامند