پدر منوچهر، دیپلم #داروسازی​ رو از مدرسه #دارالفنون​ گرفت و داروخانه‌ای رو در تهران تأسیس کرد. به خاطر همین شغل داروسازی بود که فامیلی پدر، «دوایی» شد.

این #داروخانه​ به غیر از راه انداختن کار مردم، منشأ خیر بزرگ دیگه‌ای هم بود. اونم اینکه منوچهر به واسطه همین مکان وارد دنیای #پزشکی​ شد. همونطور که خودش می‌گفت:

«من از همان دوران به تدریج به پزشکی علاقه‌مند شدم و به پزشکانی که به داروخانه پدرم می‌آمدند به دیده تحسین می‌نگریستم و آرزو می‌کردم روزی مانند آن‌ها باشم.»

همینطور هم شد. نه تنها «مانند آنها شدن» اتفاق افتاد، بلکه چه بسا «بهتر از آن‌ها شدن» هم به حقیقت پیوسته باشه.

دکتر #منوچهر_دوایی​ جزو پزشکان برجسته دفاع مقدس بود. خدمات پزشکی ایشون در اون دوران، ازشون یه قهرمان ساخت. به غیر از #تریاژ​ که بهش در این ویدئو اشاره کردیم، خدمت دیگه ایشون، نگارش یه کتاب جیبی بود.

#دکتر_دوایی​ در یه کتاب جیبی به اختصار اما به طور کامل و منظم، برخورد با صدمات جنگی رو شرح داده بود و تفاوت‌های #طبابت​ جنگی با پزشکی متعارف رو هم مشخص کرده بود که خدمت بزرگی به بیماران و #مجروحین_جنگی​ در تاریخ پزشکی ایران به شمار می‌ره. کتابی که در اختیار پزشکان و به خصوص پزشکان اعزامی قرار می‌گرفت تا بتونن ازش بهره ببرن.

5 مرداد سال 1401 قرار بود که از کتاب خاطرات ایشون رونمایی بشه. این مراسم در حالی برگزار شد که خبر فوت ایشون در همون روز، همه رو در بهت فرو برد.

روحشون شاد.

🇮🇷 @farzandeIRAN_ir

#فرزند_ایران #مفاخر
#داروسازی #پزشکی #دارالفنون #دکتر_دوایی #قهرمان