عاشقانه های شبنم درکنارزندگیم

«من که دائم پای خود دل را به دریا می زنم
پیش تو پایش بیفتد قید خود را می زنم»
خرمن جان و تنم را از شرار عشق تو
شعله هایی بیقرار و بی محابا می زنم
قصه ی دلبستگی پایان ندارد، تا ابد
روی تقویم دلم تاریخ فردا می زنم
تا بیایی در برم با گرمی آغوش خود
آتشی بر بستر خاموش شبها می زنم