در مجلسی که ریزد یک ذره آبرویی

در مجلسی که ریزد یک ذره آبرویی
آن انجمن رها کن بی هیچ گفتگویی
تقوا نماز شب نیست انسانیت ملاک است
با درک این حقیقت بالاترین سکویی
ثابت قدم که باشی چون ریشه در زمینی
نی همچو آن پر کاه بادت برد به سویی
عشقی که بر تو دل داد با جان و دل نگهدار
عالم گرت ببخشند مفروش تار مویی
با گوش خود شنیدم فرزانه ای که می گفت
دیوانه باش اما دوری کن از دو رویی...✨
صبا اکبری