_خلقت نوری اهل بیت علیهم السلام و قدرت نور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف.
پیامبر صل الله علیه و آله وسلم فرمودند : خداوند من و اهلبیت مرا هفت هزار سال پیش از خلقت آدم از یک نور آفرید و بعد از آن ما را به پشت آدم انتقال داد و از آن جا به سوی پشتهای پاک و پاکیزه ورَحِمهای طیّب و طاهر.
عرض کردیم: ای رسول خدا! شما در آن زمان کجا و به چه شکلی بودید؟
فرمود: ما در زیر عرش خداوند و در نمادهائی از نور بودیم که خدای را تسبیح و تقدیس و تمجید میکردیم.
بعد پیامبر فرمود: چون مرا به آسمان بردند و به سدرة المنتهی رسیدم جبرئیل مرا واگذاشت. گفتم: ای دوست من جبرئیل! در این مکان از من جدا میشوی؟ گفت: من اگر بیایم پرهایم میسوزد. بعد پیامبر فرمود: غرق در نور گردیدم و خدای تبارک و تعالی به سوی من وحی فرستاد که: ای محمّد! من بر زمین توجّه کردم و تو را اختیار کردم و پیامبر خود قرار دادم. بعد مرتبه دوم بر زمین اطلاع پیدا کردم و علی (علیهالسّلام) را اختیار کردم و او را وصی تو، و وارث علم تو و امام بعد از تو قرار دادم و از نسل شما ذریه پاک و امامان پاکدامن را گنجینههای علم خود قرار دادم و اگر شما نبودید دنیا و آخرت و بهشت و جهنم را نمیآفریدم.
ای محمّد! دوست داری آنان را ببینی؟ عرض کردم: آری! سپس ندائی شنیدم که: ای محمّد! سرت را بلند کن! من هم سرم را بلند کردم. ناگاه نورهای علی، فاطمه، حسن، حسین، علی بن الحسین، محمّد بن علی، جعفر بن محمّد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمّد بن علی، علی بن محمّد، حسن بن علی، حجة بن الحسن را دیدم که چهره او از میان ایشان میدرخشید گویا ستارهای درخشانست.
عرض کردم: پروردگارا! اینان کیستند و این چهره نورانی کیست؟ فرمود: ای محمّد اینان امامان پاکدامن از نسل تو و این حجتی است که زمین را پر از عدل و داد میکند و دلهای مؤمنان را شفا میدهد. همه گفتیم: ای رسول خدا! پدران و مادران ما فدای شما سخنی بس شگفتآور بیان فرمودید!!!
سپس رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و سلّم فرمود: شگفتآورتر از این کلام این است که گروهی از من این سخن را میشنوند پس از آن که خدا آنان را هدایت میکند عقب گرد مینمایند و مرا در باره فرزندانم آزار میدهند خدا شفاعت مرا به آنان نرساند.
https://www.instagram.com/tv/ChJS5Jvlp-T/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
منابع :۴۶.↑ غایة المرام، سیدهاشم بحرانی (۱۱۰۷ ه.ق)، ج۱، ص۴۵.
۴۷.↑ دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب، ج۲، ص۳۱۶.
۴۸.↑ الخزاز القمی الرازی، علی بن محمد بن علی، کفایة الاثر، ص۷۰.
۴۹.↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۳۶، ص۳۰۱
پیامبر صل الله علیه و آله وسلم فرمودند : خداوند من و اهلبیت مرا هفت هزار سال پیش از خلقت آدم از یک نور آفرید و بعد از آن ما را به پشت آدم انتقال داد و از آن جا به سوی پشتهای پاک و پاکیزه ورَحِمهای طیّب و طاهر.
عرض کردیم: ای رسول خدا! شما در آن زمان کجا و به چه شکلی بودید؟
فرمود: ما در زیر عرش خداوند و در نمادهائی از نور بودیم که خدای را تسبیح و تقدیس و تمجید میکردیم.
بعد پیامبر فرمود: چون مرا به آسمان بردند و به سدرة المنتهی رسیدم جبرئیل مرا واگذاشت. گفتم: ای دوست من جبرئیل! در این مکان از من جدا میشوی؟ گفت: من اگر بیایم پرهایم میسوزد. بعد پیامبر فرمود: غرق در نور گردیدم و خدای تبارک و تعالی به سوی من وحی فرستاد که: ای محمّد! من بر زمین توجّه کردم و تو را اختیار کردم و پیامبر خود قرار دادم. بعد مرتبه دوم بر زمین اطلاع پیدا کردم و علی (علیهالسّلام) را اختیار کردم و او را وصی تو، و وارث علم تو و امام بعد از تو قرار دادم و از نسل شما ذریه پاک و امامان پاکدامن را گنجینههای علم خود قرار دادم و اگر شما نبودید دنیا و آخرت و بهشت و جهنم را نمیآفریدم.
ای محمّد! دوست داری آنان را ببینی؟ عرض کردم: آری! سپس ندائی شنیدم که: ای محمّد! سرت را بلند کن! من هم سرم را بلند کردم. ناگاه نورهای علی، فاطمه، حسن، حسین، علی بن الحسین، محمّد بن علی، جعفر بن محمّد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمّد بن علی، علی بن محمّد، حسن بن علی، حجة بن الحسن را دیدم که چهره او از میان ایشان میدرخشید گویا ستارهای درخشانست.
عرض کردم: پروردگارا! اینان کیستند و این چهره نورانی کیست؟ فرمود: ای محمّد اینان امامان پاکدامن از نسل تو و این حجتی است که زمین را پر از عدل و داد میکند و دلهای مؤمنان را شفا میدهد. همه گفتیم: ای رسول خدا! پدران و مادران ما فدای شما سخنی بس شگفتآور بیان فرمودید!!!
سپس رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و سلّم فرمود: شگفتآورتر از این کلام این است که گروهی از من این سخن را میشنوند پس از آن که خدا آنان را هدایت میکند عقب گرد مینمایند و مرا در باره فرزندانم آزار میدهند خدا شفاعت مرا به آنان نرساند.
https://www.instagram.com/tv/ChJS5Jvlp-T/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
منابع :۴۶.↑ غایة المرام، سیدهاشم بحرانی (۱۱۰۷ ه.ق)، ج۱، ص۴۵.
۴۷.↑ دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب، ج۲، ص۳۱۶.
۴۸.↑ الخزاز القمی الرازی، علی بن محمد بن علی، کفایة الاثر، ص۷۰.
۴۹.↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۳۶، ص۳۰۱
- ۹.۳k
- ۲۱ مرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط