سوره غاشیه__قاری عبدالرحمن المسعد

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ (8)
لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9)
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10)
لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11)
فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12)
فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ (13)
وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ (14)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15)
وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16)
أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَي الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17)
وَإِلَي السَّمَاء كَيْفَ رُفِعَتْ (18)
وَإِلَي الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19)
وَإِلَي الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20)
فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ (21)
در چنين روزى چهره هايى خرّم باشند.(۸)
از كوشش خود خشنود.(۹)
در بهشت برين (جاى دارند).(۱۰)
در آنجا سخن بيهوده اى نشنوند.(۱۱)
در آنجا چشمه اى جارى است.(۱۲)
در آنجا تختهايى است برافراشته.(۱۳)
و سبوهايى چيده شده(۱۴)
و بالشهايى رديف شده(۱۵)
و فرش هايى گسترده شده.(۱۶)
آيا به شتر نمى نگرند كه چگونه آفريده شده؟(۱۷)
و به آسمان، كه چگونه برافراشته شده(۱۸)
و به كوه كه چگونه برپا داشته شده(۱۹)
و به زمين كه چگونه گسترده شده است؟(۲۰)
پس تذكّر بده كه همانا تو تذكّر دهنده اى،(۲۱)
#قرآن #کلام_الله #تلاوت_زیبا #سوره_غاشیه #عبدالرحمن_مسعد #آرامش #معنویت #تلاوت_قرآن